Na czym polega diagnoza integracji sensorycznej?
Diagnoza składa się z kompleksowego badania, które przeprowadza wykwalifikowany terapeuta. Na podstawie informacji uzyskanych z diagnozy terapeuta przygotowuje indywidualny program terapii dla dziecka oraz wskazówki dla rodziców, opiekunów nauczycieli. W zależności od wieku dziecka diagnoza składa się z 3 lub 4 spotkań.
Diagnoza obejmuje:
-
Wywiad z opiekunem w którym terapeuta zbiera szczegółowe informacje na temat rozwoju dziecka od okresu prenatalnego do postnatalnego, czas osiągania „kamieni milowych” w zakresie rozwoju mowy, rozwoju poznawczym i ruchowym
-
Przeprowadzenie Obserwacji Klinicznej - jest to praca terapeuty z dzieckiem, podczas której ocenia on miedzy innymi lateralizację, odruchy, napięcie mięśniowe, pracę gałek ocznych, reakcje równoważne
-
Przeprowadzenie Testów Południowo-Kalifornijskich (przeznaczonych dla dzieci powyżej 4 r.ż.). Pozwala ona ocenić terapeucie m.in. planowanie ruchu, różnicowanie dotyku, koordynację wzrokowo-ruchową, poziom uwagi. Interpretacja wyników może potwierdzić dysfunkcję SI.
-
Ostatnia część diagnozy to podsumowanie procesu diagnostycznego, przekazanie i omówienie pisemnej diagnozy SI wraz z zaleceniami.
W jakim wieku przeprowadza się diagnozę integracji sensorycznej?
Pełną diagnozę procesów Integracji Sensorycznej przeprowadza się u dzieci w przedziale od 4 do 12 r.ż. Niekiedy ze względu na utrudniony kontakt czy niepełną współpracę diagnoza może mieć inną formę. U dzieci poniżej 4 r.ż. wykonujemy wstępną ocenę przetwarzania procesów integracji sensorycznej. Wówczas procedura obejmuje od 2 do 3 spotkań.
Jakie są objawy zaburzeń Integracji Sensorycznej?
1. niemowlę
- brak regularnego rytmu snu, jedzenia i zabawy. Krótkie drzemki, długi czas lub nieumiejętność wyciszenia się, zasypiania. Nie lubi być przytulane czy owijane w becik, nie gaworzy, jest wiotkie lub sztywne, nie skupia wzroku na bliskiej osobie
2. małe dziecko – okres poniemowlęcy
- często miewa napady złości w wyniku przytłoczenia bodźcami zmysłowymi, silnie pożąda lub negatywnie reaguje na bodźce zmysłowe, jest wrażliwe na dźwięki, ma problemy ze snem, łatwo się rozprasza, domaga się schematu inaczej reaguje płaczem i złości
3. przedszkolak
- nadmiernie się denerwuje lub niepokoi, ma wysoka lub niska tolerancję na ból, wciąż się ślini, przeszkadzają mu metki, jest niezdarne, jest wybredne podczas posiłków, ma trudności z koordynacją i równowagą, ma niewłaściwą postawę ciała, silnie pożąda niektórych czynności
4. dziecko w wieku szkolnym
- ma problemy w kontaktach rówieśniczych, nie toleruje niektórych rodzajów ubrań, ma problemy z pisaniem, zapinaniem guzików, ma niezgrabne i nieskoordynowane ruchy, łatwo się poddaje w obliczu niewielkich problemów, ma problemy w przyswajaniu wiedzy, jest letargiczne lub nadmiernie aktywne, jest impulsywne.
Jak przygotować się do wizyty?
Na pierwszą wizytę warto wziąć ze sobą książeczkę zdrowia dziecka, opinie z poradni psychologiczno-pedagogicznej i inne ważne dokumenty dotyczące ewentualnego leczenia dziecka.